Oskar di San Marzano ovale tomatenplant

De tomaat Ovale di San Marzano Oskar F1 behoort tot de meest populaire variëteiten.

Een van de meest populaire San Marzano-variëteiten voor de teelt in kassen en vollegrondsteelt. Het heeft een krachtige plant en een hoge productiviteit. Stevige en volle bessen, meer dan 130 g tolerant voor scheuren. Goede smaak en houdbaarheid van het fruit, te gebruiken in salades en sauzen. Het is bestand tegen nematoden en veelvoorkomende bodempathologieën. Irrigeer constant vanaf het vruchtgroeistadium, zonder stagnatie.

HOE JE HET BESTE GROEI

BLOOTSTELLING: Tomaten hebben blootstelling aan de volle zon nodig. In de zomer, tijdens de heetste uren, houdt hij van een lichte schaduw, vanaf half juni.

TEMPERATUUR: De tomaat heeft ideale groeitemperaturen tussen 20-24°. Tussen 18-27° zijn de beste omstandigheden voor vruchtzetting, wat moeilijk is onder 10° en boven 35° (vooral voor oude rassen en grote bessen). Met minder dan 13° bloei kunnen de vruchten misvormd en beschadigd raken. Bij temperaturen boven de 30° tijdens de rijping blijft de schouder van de vruchten van de gevoelige variëteiten geel of groen, terwijl onder de 10° de bessen niet de typische kleur krijgen als ze rijp zijn. De plant kan schade oplopen door kou tussen 0-6° en sterft tussen 0/ -2°, daarom is het essentieel om het te beschermen met nylon of tnt bij de vroegste transplantaties.

BODEM: De tomaat past zich aan elke grondsoort aan en geeft de voorkeur aan medium-gestructureerde, vruchtbare en goed doorlatende. Het houdt van pH bij voorkeur tussen 6-7. Diepe grondbewerking (30-40 cm) wordt aanbevolen bij het voorbereiden van de grond. Ondanks dat het een zeer rustieke soort is, die vaak goede resultaten kan opleveren, zelfs als ze meerdere seizoenen in dezelfde grond worden gekweekt, verdient het de voorkeur om 3 jaar te wachten voordat de tomaten in de grond worden geplant waar ze al eerder zijn gekweekt. Het is nuttig om de geënte planten te gebruiken, als de juiste rotatietiming niet kan worden gerespecteerd.

TRANSPLANTATIE: Afstanden: de aanbevolen zesde is 40-50 cm op de rijen en 100 cm tussen de rijen. Bij salsasoorten kan de rijafstand teruggebracht worden tot 30cm.

Periode: aanplant gaat van maart (met nylon) tot augustus. Van half april tot mei is de meest gunstige periode voor verplanten in de vlakten, juni in de hoge heuvels en bergen.

Gegradueerde transplantaties: Tomaten niet op één moment verplanten, maar in verschillende perioden (met maandelijkse transplantaties, elke 40-50 dagen, van april tot juli) is de meest effectieve strategie om de risico's als gevolg van ziekteverwekkers en klimatologische stress te verminderen en meer langdurige na verloop van tijd, tot laat in de herfst.

Bescherming: bij transplantaties in het vroege voorjaar moeten de zaailingen worden beschermd met nylon (te luchten op zonnige dagen); bij de volgende transplantaties, van april tot augustus, wordt de witte TNT uitgebuit, om na 1-2 weken te worden verwijderd.

BESMETTING: Evenwichtige voeding verdeeld over de tijd zorgt voor een maximale productie van de tomatenteelt. Naast stikstof, fosfor en kalium hebben tomaten grote hoeveelheden calcium en magnesium nodig.

basisbemesting: 2-3 weken voor het verplanten een ruime hoeveelheid organische stof toevoegen (indien niet in de herfst uitgedeeld): volwassen mest (of mest) en een NPK-meststof (bijv. 2-1-2 ), te mengen met de grond in het gat, in de eerste 20-30 cm.

topdressing: na de eerste bemesting is het mogelijk om elke 3 weken in te grijpen met NPK minerale meststof (N:P:K 1:3:1 tot aan de bloei, N:P:K 1:1:3 van vergroting tot volwassenheid) , of afwisselend kippenpoep, vinasse en agrogel. Overdreven hoeveelheden stikstof (of mest) kunnen, vooral bij de groeikrachtigere soorten, een overmatige ontwikkeling van de vegetatie veroorzaken ten nadele van de vruchten.

noodbemesting: essentieel als de groei van planten in een vroeg stadium stopt door omgevingsstress of tekorten. Het kan worden gedaan met snelwerkende meststoffen of door wekelijks te irrigeren met in water gedrenkte mest (of doorweekte mest), totdat de planten opnieuw beginnen.

IRRIGATIE: De tomaat kan overleven met beperkte watervoorraden, maar het chronische gebrek aan water leidt tot onvolgroeide planten, met een veel lagere productie dan het werkelijke potentieel van de variëteit. In het voorjaar krijgen tomaten normaal gesproken 2-3 keer per week water: frequentie en hoeveelheid variëren afhankelijk van de eigenschappen van de grond, het ontwikkelingsstadium van de planten en de klimatologische trend.