Cebule fritillaria imperialis

Opis:

Ta bulwiasta bylina pochodząca z Azji charakteryzuje się długimi, wyprostowanymi i sztywnymi łodygami, których wysokość może sięgać nawet 100-150 cm. Następnie ma naprzemienne liście, które dochodzą do około jednej trzeciej wysokości i wyglądają jak spiczaste, łukowate, wstążkowe i ciemnozielone, błyszczące. Urzekające kwiaty, duże, dzwonkowate i wiszące, kwitną wiosną, eksplodując burzą jasnych i intensywnych kolorów.

Leczenie:

Dla energicznego wzrostu roślin Fritillaria imperialis wskazane jest posadzenie ich w miejsce półcieniste, aby rano mieli kilka godzin nasłonecznienia. Mogą wykazywać oznaki cierpienia, jeśli zostaną umieszczone w miejscach w pełni nasłonecznionych, szczególnie w okresie letnim, kiedy temperatury są wyższe. Czy to jest to konieczne umieść cebule w dobrej odległości od innych roślin, ponieważ potrzebują dużej przestrzeni, aby rozwijać się najlepiej.

Od końca lutego do więdnięcia kwiatów dobrze jest regularnie podlewać rośliny, unikając ekscesów i czekając, aż gleba wyschnie między jednym podlewaniem a następnym. Gdy liście zaczną żółknąć, można drastycznie ograniczyć podlewanie, do następnego roku.

Cebule należy sadzić na głębokości ok. 10-15 cm, w żyznej, bardzo dobrze przepuszczalnej, miękkiej i piaszczystej glebie. I w sezonie jesiennym.

Cebule kwitną najlepiej, gdy są pozostawione w spokoju; sadzi się je jesienią, a czasami zaczynają kwitnąć od drugiego roku po posadzeniu.

Po kwitnieniu cesarskie fritillary wytwarzają długie strąki zawierające liczne płodne nasiona, które pod koniec wiosny wysiewa się bezpośrednio w domu. Jeśli siew odbywa się w zimnych porach roku, wskazane będzie umożliwienie ukorzenienia nowych okazów w pojemniku umieszczonym w chronionym miejscu., aby umożliwić kiełkowanie przed umieszczeniem ich w domu.

NASZ WYBÓR FRITILLARIA IMPERIALIS:

Fritillaria imperialis Lutea: Kwiaty tego gatunku charakteryzują się intensywnością ciepłej czerwieni, co sprawia, że roślina jest ekstrawagancka i od razu przykuwa uwagę.