Niecierpek Nowa Gwinea Garnek 10 cm

Niecierpek Nowa Gwinea to wieloletnia roślina zielna, ale często uprawiana jako jednoroczna, zimozielona, do 40 cm wysokości i do 25 cm szerokości. Jej liście są lancetowate, proste lub pełne, kwiaty bogate i obfite, które świecą od kwietnia do października, białe, różowe, czerwone lub nakrapiane. Należy do rodziny Balsaminaceae, która obejmuje tylko jeden inny rodzaj, niewykorzystywany jako roślina ozdobna. Rodzaj Impatiens obejmuje setki gatunków i wiele odmian, w tym grupę z Nowej Gwinei. Nazwa rodzaju botanicznego odnosi się do niecierpliwości nasion: wystarczy dotknąć jajnika, który je zawiera, aby rozpryskiwały się, jakby nie mogły się doczekać znalezienia gruntu do kiełkowania. Nazwa odmiany związana jest z obszarem pochodzenia Impatiens hawkeri, o czym pisaliśmy powyżej. LECZENIE Wystarczy odrobina uwagi, aby wyhodować tę wspaniałą roślinę, jest bardzo tolerancyjna i odporna i znajdzie idealne miejsce w Twoim domu. Dbanie o nie jest bardzo proste, są to na ogół rośliny „samoczyszczące”, pozbywają się uschniętych płatków, a liście zawsze pozostają zwarte i piękne przez wiele miesięcy. Po zakupie roślinę należy jak najszybciej przesadzić w pojemniku o jeden lub dwa rozmiary więcej i można połączyć kilka okazów w miskach lub pudełkach. Aby uzyskać najlepsze rezultaty, należy regularnie podlewać rośliny wystawione na słońce, codziennie w okresie letnim. Gleba nie może wysychać, ale dobrze jest nie dopuścić do tego, aby przez dłuższy czas pozostawała pod wodą. Zalecamy nawożenie Nowej Gwinei co 7-10 dni przez całe życie, jest to roślina zużywająca dużo energii na zachowanie kwitnienia. Na dnie pojemnika potrzebna jest warstwa ekspandowanych marmurów glinianych, aby ułatwić drenaż i uniknąć zastoju wody na poziomie korzeni. Użyj wysokiej jakości ziemi doniczkowej, takiej jak rośliny kwitnące. UPRAWA Generalnie są to małe rośliny, idealne do misek i obrzeży; trwają bardzo długo w pełnym rozkwicie i nierzadko w połowie lata, tworzą „poduszkowe” klomby, duże i bardzo obfite w kwiaty, które przestaną tylko jesienne przymrozki. Woli mieszkać na zewnątrz, dobrze znosi słońce, najlepiej filtrowane, ale też jasny cień. Chce być regularnie podlewany: brak wody sprawia, że traci efekt kwiecistej „poduszki”. Lubi temperatury powyżej 18°C, ale jesienią często znosi bardzo chłodne temperatury i kończy swój cykl życia wraz z pierwszymi przymrozkami. Idealny w każdych warunkach, na balkony i ogrody, również w połączeniu z innymi roślinami o tych samych potrzebach, takimi jak pokrzywa zwyczajna, barwinka, nagietek, torenia, małe paprocie, znosi cień, ale także słońce i nie boi się intensywnych i parnych upałów . Jest jedną z nielicznych roślin, które nie spowalniają kwitnienia nawet w najgorętszych okresach. Problemy i środki zaradcze: Roślina jest słaba i mało kwitnie: za mała doniczka, uboga gleba, mało światła. Przesadzać z wysokiej jakości glebą, regularnie nawozić, poruszać się w jasnym świetle lub na słońcu. Szara pleśń u nasady pędów: środowisko zbyt wilgotne i parne, ustaw się na słońcu (nawet tylko rano), zastosuj fungicyd. Liście blade, pod spodem bardzo cienkie pajęczyny: czerwony pająk. Traktuj środkiem owadobójczym i zwiększ wilgotność. Ciekawość: Gatunek Impatiens glandulifera pochodzenia azjatyckiego rozprzestrzenił się niemal w całej Europie, stając się szkodnikiem; we Włoszech rośnie również w Alpach i Apeninach do 1200 m n.p.m. Wyraża zdolność i wolę bycia samowystarczalnym i wydajnym w życiu i pracy; jest symbolem inteligencji. W doniczce o średnicy 10 cm